تكاپو در سكون
براي ماندن هيچوقت دير نيست
اينرسي!

کنار یه رودخونه ی آروم نشسته بودیم . من یه سنگ انداختم تو آب . ت. گفتی نکن آرامشش رو به هم نزن .
من بازم سنگ انداختم تو آب و گفتم ببین وقتی سنگ می افته تو آب چطور موج برمیداره ! از یه موج موچیک تو مرکز تا حلقه های بزرگ و بزرگتر . آب حرکت می کنه و آرامشش برای چند لحظه و شاید بیشتر به هم میخوره اما بلاخره آروم میگیره اونقدر آروم تا تو به نگاه کردن بهش باز احساس آرامش و سکوت کنی تا من دوباره یه سنگ میون رودخونه بندازم .
امروز دلم می خواد تمام سنگهای عالم رو جمع کنم تا کسی نتونه اونو میون رودخونه بندازه . تا تو با نگاه کردن به آرامش آب باز و باز احساس آرامش کنی . امروز دلم می خواد بتونم تک تک موجها رو نوازش کنم تا با همون سکوت برات آواز بخونن .
امروز دلم می خواد دیگه آرامشت رو به هم نزنم .

با سلام .
پاییز به پایان رسید و فصلی سرد اما زیبا و عاشقانه آغاز شد . با آغاز زمستان من هم فصلی زیبا از نوشتن را با فریاد آغاز می کنم . . . به تفال از خواجه شیراز
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم:
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم
رهرو منزل عشقیم و ز سرحد عدم
تا به اقلیم وجود اینهمه راه آمده ایم
امیدوارم همیشه با پناه دهنده عزیز همراه و هم نوشت باشیم

کجايي انسان :

بگذار التهاب را، از سطر های نانوشته مخفی نکنم . . .

انسان همواره خود را راضي به بودن در شرايطي مي كند كه تعادل را بين بايدها و نبايدها، خواستن ها و نخواستن ها، تعهدات، دلبستگي ها، آرزوها و ...، و ...، و ... برقرار كند.

يك سال از اومدنم به تهران گذشت. با همه مزخرفيش پشيمون نيستم كه اومدم.
حالا راحت مي تونم تصور كنم 30 ، 40 سال چطوري مي گذره.
آدمها بازم سلام

مرا ببوس، مرا ببوس

براي آخرين بار

تو را خدا نگهدار

که مي روم به سوي سرنوشت

بهار ما گذشته، گذشته ها گذشته

منم به جستجوي سرنوشت ...

مثل سكوت، نافذ
مثل عبور، سيال
مثل زندگي، جاري
مثل مرگ، قدرتمند

شب است! خيلي ازش گذشته - شايد هم اصلا ديگر نيست! دلم زيره اين آسمانِ تب كرده يك دله سير راه رفتن مي خواهد! از اينجا تا هر كجا كه بشود رفت! شايد يك جايه آشنا، كه دل غريبي نكند تويش! مثله باغچه گلهايه نازه بابا كه آرزوهايم را يكي يكي پايشان كاشتم، زير آفتاب! همانها كه شب كه ميشود دلشان ميگيرد و خودشان را جمع مي كنند و مي پيچند توي لباس هايه رنگارنگشان! قرمز - زرد - بنفش - نارنجي - صورتي!

فرياد دو ساله شد

با آرزوی صد سالگيش

سلام!
زمين داغه، نرمه، پارک لاله هم هواش خوبه.
چرا مرداد فقط منو ياد گرما ميندازه; مرداد، گرما، سفر، سفيد، گرما. يادگار سال ۸۰ رفت.

چرا اينجا زندگي جاري نيست. يه كمي بود، ولي مثل توقف توي رستوران بين راه معلوم بود داره تند ميگذره بايد مواظب بود تا جا نموند، هرچند موند !
كمبود آدميزاد. خوب جاري نيست ديگه همه چي زيادي سر جاشه، آدم دنبال چيزي نمي گرده. زندگي جعبه اي! دارم يكي از آبنباتايي رو كه اون هفته قرار بود سرش دعوا بشه ميخورم، فكر كنم يه كم زندگي توشه.
چرا اينقدر خسته م. پس كي ميخوام شروع كنم. كِي؟

هيشکي اينورا نيست؟ امتحانا خوش ميگذره؟ D:

من نمي توانم به نزد تو بيايم،
چون اکنون نزد تو هستم.

«ريچارد باخ»

دريا پري كاكل زري

يكي بود، يكي نبود
تويه دريا، بر آباديه نور
پشت كوهايه بلند، يه جايه دور
يه پري آتيش پاره، قد نخود
دس به كمر، سرتق و قد
يه خوشگله، گوله نمك
همش پيه دوز و كلك
تپل مپل، نون بربري ...

«گلي ترقي»

و اینک زمان تفکر است
و استحاله ی احساسات در دقایق نه در روزها و سالها
و گم کردن ضمایر
و نه, نه تفکر
( کی بود گفت: پای استدلالیان چوبین بود )

من اینجام :)

همه حرفهاي پست قبلي رو پس مي گيرم.

رشت خيس ِ خيس بود
توي 2 ساعت ميشه 3 بار دورش چرخيد
سفيد و سياه
پيكان نوك مدادي
هنجار مهمتره يا قانون؟

داره بارون مياد
بهاره
ارديبهشت

جمعه 25 ارديبهشت. گردنه كوهين
شال ِ مار ِ عروسي ِ (اگه گفتي اين يعني چي؟)

بام تهران جالبهههه
براي ديدن يه قارچ اتمي وسط شهر
گندمي که در زمين متري ۱،۵۰۰،۰۰۰ تومن رشد کرده چقدر ارزش داره؟
به زبون خوش ما رم راه بدين

مكث زندگي روي پاره هايش به قدر چراغ زرد
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز

طلسم و بايد بشكنيـم، ما هم بشيـم مثل همه
حـالا كـه بــي وفــايـيـه، مـا بـي وفـا تـر از هـمـه

هـيـچـكسـي غيـر از خود مـا، به داد ما نميرسـه
عاشقي ها رو هم ديديم، اگه هوسه يه بار بسه

عـاشـقـي تــو دوره ي مـا، والا سـر و تـه نــداره
چـيـز بـه ايـن بـي ارزشـي، چه چه و به به نـداره

كـويـر خـشــك دلــمــون، ديــگه زده هـزار تــَرَك
غـم ديـگه بـسه نازنين، هر كي نمونـده به دَرَك!

(نميدونم كي اينو گفته)

همه چي ميگذره، از اين مزخرفتر نداريم.
كاريشم نميشه كرد، حق هر چيزيه كه بگذره.

فرهاد آمد.

تو به اندازه تنهايی من زيبايی.....
من به اندازه زيبايی تو غمگينم

شناختن تنهايي در هر مرتبه اي از آن كه باشيم، كاري است كه هرگز آن را پاياني نيست.
تنهايي از معلومات بنيادين است. همانقدر بنيادين كه نان روي ميز!
تنهايي مانند نان مطبوع است.

چون پير شدي حافظ، از ميکده بيرون شو!

ممنون - ممنون - ممنون - ممنون - ممنون - ممنون - ممنون - ممنون - ممنون

انتظارش رو نداشتم

ربع قرن گذشت ما چيزي نفهميديم، فقط يه جور حس وسط راه بودن مثل وقتي از خونه حركت كردي رفتي جايي حالا بايد برگردي

دوستِ من، هنگامي كه تو به آسمان خودت فرا مي شوي من به دوزخ خودم فرو مي روم؛ حتي در آن هنگام تو از آن سوي مغاكِ بي گذر مرا آواز مي دهي "همراه من، رفيق من،" و من در پاسخ تو را آواز مي دهم "رفيق من، همراه من، " ؛ زيرا من نمي خواهم تو دوزخ مرا ببيني.

جبران خليل جبران

ميشه به جاي شنيدن صداي ترقه و نارنجك سياوش گوش كرد. لااقل اين يه شب ميشه صدا رو تا آخر زياد كرد
منم روي زمين تنها ترين خاك خدا
ميشه پرده رو هم كشيد و هيچ نور آتيش و انفجاري رو نديد. واقعا اين همه آدم تو اين كوچه زندگي ميكردند؟ راستيييييي! امروز صبح اينجا پر برف بود ولي الان هيچي نيست
به جاي آجيل چهارشنبه سوري هم ميشه چيپس چي توز خورد

توي اين شهر خاكستري هم ميشه نشونه هايي از بهار پيدا كرد،
نشونه هايي غير از مردمي كه فكر ميكنن مجبورن به استقبال عيد برن، مجبورن پول خرج كنن تا باورشون بشه، مجبورن 1 ماه دو برابر كار كنن تا چند روز كار نكنن.
اينجا هم درختاش جوونه زدن.

دلداده - دلشاد - دلخون - دلرحم - دلبسته - دلدار - دلتنگ - دلشده - دلمرده - دلزنده - دلبند - دلبر - دلكش - دلگير - دل و قلوه - دليت

جان مريم چشماتو وا كن
منو صدا كن
بشيم روونه
بريم از خونه
شونه به شونه
به ياد اون روزا
آي نازنين مريم
آي نازنين مريم

باز دوباره صبح شد
من هنوز بيدارم
اي كاش مي خوابيدم
تو رو خواب مي ديدم

خوشه ي غم
توي دلم
زده جوونه
دونه به دونه
دل نمي دونه چه كنه با اين غم
آي نازنين مريم
واي نازنين مريم

بيا رسيد وقت درو
مال مني از پيشم نرو
بيا سر كارمون بريم
درو كنيم گندما رو
بيا بيا نازنين مريم
نازنين مريم

هيچ اطميناني در هيچ زمينه اي وجود نداره، صرفا " اگر" هايي هست كه تو يك آن ميتونه نباشه. فقط اگه قبل از هر آغازي بدترين پايان رو در نظر بگيريم در طول راه چيزايي براي راضي بودن پيدا مي كنيم.

آنچه او را به صورت آينه اي نگه داشته است، استقامت روحش، استقامت جيوه اش است، نه كندي آن چاقوي بي رحمي كه اتفاق يا سرنوشت نام دارد

كل شيء حالك الا وجهه
كل شيء

دخترشمالي داره ۲ ساله ميشه،
اولين صفحه اينترنت که رنگ آشنايي داشت و داره و هيچوقت از سبزي و سفيديش خسته نشدم.
اميدوارم هميشه کوچولو بموني خاله ريحون!

مـن مـرد تـنـهاي شبـم
مـُهر خـموشي بـر لبـم

تنهاي تنها
غمگين و رسوا
تـنـها و بـي فـردا مـنـم

مـن مـرد تـنـهاي شبـم
صـد قـصه مانـده بر لبم

..... ......

رخصتي تا ترك اين هستي كنيم ....................... بشكنيم اين شيشه تا مستي كنيم
.... .....

هدف شعر تغییر بنیادی جهان است و درست به همین علت هر حکومتی به خود حق می دهد شاعر را عنصری ناباب و خطرناک تلقی کند.

احمد شاملو

می تونين زندگی رو سخت بگيرين

مثل اون مردی که امروز ديدم برای اينکه نارگيلاشو بفروشه ايستاده بود کنار خيابون و يکی از اونا رو تو دست راستش گرفته بود و تو دست ديگه ش هم يه کارتون بود که درشت نوشته بود فقط500 ....و هی دستاشو بالا و پايين می برد و من داشتم فکر می کردم چند ساعت اينطوری می تونه ادامه بده

می تونين زندگی رو آسون بگيرين

مثل اون مرد نارگيل فروشی که 500 متر بالا تر از اين مرد بالا يی کنار خيابون يه صندلی گذاشته بود و نشسته بود رو صندلی ....يه نارگيل رو از گردنش آويزون کرده بود و کارتون فقط 500 تومنش هم زده بود به يه چوب

نمی دونين چقدر دلم می خواد بدونم کدومشون تا حالا بيشتر نارگيل فروختن!!!!

خوش به حال اونهايي كه دليلي براي فكر كردن دارن

در آبيِ بودن از زرديِ گذشته هيچ رنگ سرخي براي سبزيِ آينده مي ماند؟

رودبار




منجيل



كوهين

يه گلوله برف كه ميفته تو آب
يه بادكنك كه سوراخ ميشه
يه خرگوش كه غذاي شير تو قفس باغ وحش ميشه
يه ماشين كه با سرعت ميرسه به پل شكسته

تسليم