دوستِ من، هنگامي كه تو به آسمان خودت فرا مي شوي من به دوزخ خودم فرو مي روم؛ حتي در آن هنگام تو از آن سوي مغاكِ بي گذر مرا آواز مي دهي "همراه من، رفيق من،" و من در پاسخ تو را آواز مي دهم "رفيق من، همراه من، " ؛ زيرا من نمي خواهم تو دوزخ مرا ببيني.

جبران خليل جبران