از دستهايم پلي خواهم ساخت
تا تو از آن بگذري
- از دره شک
با نگاهم قايقي خواهم ساخت
تا تو در آن بنشيني
من تو را
باخود به آنسوي رود خاطره ها خواهم برد
آنجا که کسي نباشد
بيا با هم به سرچشمه عشق بنگريم
و با فصاحت آن
نگاه هايمان را بشوييم
بيا دوست بداريم
بيا تا يکديگر را دوست بداريم .

امسال هم بهار
با قامت کشیده با عطر آشنا
بیهوده در محله ما پرسه می زند
در پشت این دریچه خاموش هر سحر
بیهوده می کشاند شاخ اقاقیا
بر او بنال بلبل غمگین که سالهاست
شادی
آن دختر ملوس از این خانه رفته است

بر جاي پاي خود
گام مي گذارم
براي يافتن خود
ولي ظاهرا بيگانه اي
از اينجا گذشته
است .