به آدمها فکر می کنم به آدمها . احساساتشون . تفکراتشون و حرفهاشون که نتیجه این تفکراته .
برام عجیبه آدمهایی هستن که حرفهای دیروز رو امروز و فردا هم تکرار می کنند بدون اینکه به خاطر بیارن مخاطبشون عوض شده و یه انسانه که صد درصد احساساتش با نفر قبلی فرق داره .
حرف برای گفتنه و چقدر آسونه که تو نیاز نداری به کس جدیدی که از راه رسیده حرفای تازه بزنی . همونهایی که برای قبلی و قبلی گفتی .
من نمی تونم اینطور باشم . من نمی تونم آدمهایی جدیدی که وارد زندگیم می شن رو جایگزین قبلی بکنم . هرکس برای خودش ارزش و جایگاه خودش رو داره .
شاید به این خاطره که تا به حال کسی رو دوست نداشته ام .خیلی خوشحالم مردی رو برای زندگیم انتخاب نکردم که مثل شکلهای ابرای آسمون احساس و تفکراتش قابل تغییره