اگر يك وقت به فكر بازگشت به زمين افتادي
-كه حتما مي افتي چون مجبوري- مواظب باش كه خيلي به زمين نزديك نشي،
با نزديك شدن به زمين از كمبود فضا حسرت مي خوري و جايِ خالي و پاكي در زمين پيدا نمي كني.
شقايق در غروب مه گرفته' كوهستان زانوي غم بغل كرده و پونه، بويش را به جويبار نمي بخشد. بلبل نمي خواند و در ميان سينه ها قلبي آهنين وجود دارد كه با صداي نبض ننگينش فقط براي
پيشرفت آهن مي تپد.
بگو
بگو اي صبور آسمانها
بگو در ديار سكوت،
كدام خاطره را با اشتياق زمزمه مي كني؟
در قلب تاريك فضا،
در مدار طولانيت،
كوله بار تجربه' ساليانت را از چه انباشته اي؟
بگو
چرا به اينجا مي آيي؟
No comments:
Post a Comment