عمر خود را مي كشم، لحظه ها را، روزها را مي كشم..
لحظه هايي را كه هرگز بر نمي گردد ديگر
لحظه لحظه كندن تك برگهاي زرد تقويم زمان، كار دستهاي سرد و بيجان من است.
روزهايي كه در تلاش كشتن هر لحظه خويشتن را مي كشم.
زندگي كردن براي چيست، كيست؟
زندگي بي دليل، وقتي دست كوتاه است و خرما بر نخيل.
@
No comments:
Post a Comment