پرنده هاي قفسي
عادت دارن به بي كسي
عمرشونو بي همنفس
كز ميكنن كنج قفس
نمي دونن سفر چيه
عاشق دربدر كيه
هركي بريزه شادونه
فكر مي كنن خداشونه
يه عمره بي حبيبن
با آسمون غريبن
اين همه نعمت اما
هميشه بي نصيبن
تو آسمون نديدن
خورشيد چه نوري داره
چشمهء كوه مشرق
چه راه دوري داره
چه مي دونن به چي مي گن ستاره
چه مي دونن دنيا كيا بهاره
چه مي دونن عاشق مي شه چه آسون؛ پرنده زير بارون
No comments:
Post a Comment